Hoe de op handen zijnde zero-emissiezone een zero-werkzone dreigt te worden
Fractievertegenwoordiger Elisa van Vliet maakt zich grote zorgen om het voornemen van het college om een zero-emissiezone in te voeren. Lees hieronder waarom de zero-emissiezone een zero-werkzone dreigt te worden.
Vorige week spraken we in de commissie leefomgeving over de plannen van het college om niet alleen in de binnenstad, maar het hele gebied vanaf de Laan van Meerdervoort tot aan de kust een zero emissiezone in te voeren voor bedrijfsvoertuigen. Vanaf 1 januari 2026 mogen alleen nog maar elektrische bedrijfsvoertuigen het gebied in. En daar maak ik mij namens de ChristenUnie/SGP ernstig zorgen om! Natuurlijk is de zorg voor de natuur belangrijk en staan we achter de intentie en het doel van de zero-emissiezone. Maar het is ook de taak van de politiek om verschillende belangen zorgvuldig te wegen en op basis daarvan een afweging te maken. En daarbij slaat dit plan de plank flink mis. We hebben de ondernemers al weggejaagd uit de Binckhorst, laten we er alsjeblieft voor waken dat we ze niet ook uit onze haven verdrijven. Want juist in de haven vind je nog die bedrijvigheid die onmiskenbaar onderdeel is van ons Haags DNA. En precies de visserij op Scheveningen staat op de tocht door de plannen voor een zero-emissiezone. Zo hebben andere havens al aangegeven dat de havengebonden bedrijven van harte welkom zijn in hun havens. Daarmee dreigt een uniek stukje historische bedrijvigheid in Den Haag te verdwijnen.
Maar niet alleen de havenbedrijven krijgen het lastig. Scheveningen en Duindorp kennen veel kleine ondernemers zoals loodgieters en schilders, onder wie velen zzp’er zijn. Door de coronajaren is het geld om te investeren op en veel ondernemers zijn pas net begonnen met het terugbetalen van de steungelden. Zij kunnen nieuwe rekeningen voor een elektrische bestelbus nu absoluut nog niet betalen. We kunnen niet van hen verwachten dat ze binnen enkele jaren een voertuig aanschaffen dat 1,5 tot 3 keer zo duur is. En natuurlijk zijn er allerlei overgangsregelingen, ontheffingsmogelijkheden en subsidieregelingen, maar het is niet voldoende om deze klap op te vangen.
Bovendien zijn er zorgen in de stad over de netcapaciteit. Het elektriciteitsnet van Den Haag zit vol. Netbeheerder Stedin heeft aangegeven dat bedrijven op dit moment geen nieuwe stroomaansluiting kunnen krijgen en pas in 2033 is de uitbreiding van het net gerealiseerd. Juist bedrijven in de haven hebben die nieuwe aansluitingen nodig voor extra laadpalen om elektrische vrachtwagens op te laden. Als die aansluitingen er niet zijn, kun je ook niet van een bedrijf vragen om enkel elektrische bedrijfsvoertuigen te hebben. Wat de ChristenUnie/SGP betreft is voldoende laadpalen dan ook een randvoorwaarde voordat de zero-emissiezone kan worden ingevoerd.
De manier waarop deze zero-emissiezone er nu met stoom en kokend water doorheen wordt gedrukt is op zijn zachtst gezegd gek te noemen. Vier jaar voor invoering van zo’n zone moet worden aangekondigd dat de gemeente van plan is een zero-emissiezone in te voeren. Dit college kiest ervoor om dit maar 2 jaar van tevoren te doen onder het mom van een ‘uitbreiding van de zone in de binnenstad’. Dat is echt een vorm van politiek wensdenken, waar de juridische onderbouwing vervolgens bij is gezocht. Bovendien stond in het coalitieakkoord dat er eerst een MKB-toets zou worden uitgevoerd voor de zone wordt ingevoerd. Nu blijkt dat deze toets pas in de pilot fase zit en dat het maar de vraag is of deze echt uitgevoerd gaat worden. Ondertussen walst het college verder. Daarom doet de ChristenUnie/SGP de oproep om terug naar de tekentafel te gaan en te komen met een realistisch plan, opgesteld met ondernemers in de stad en in de haven. Want op deze manier krijgen we niet alleen een zero-emissiezone in onze stad, maar ook een zero-werkzone. Dat kan wat de ChristenUnie/SGP betreft niet de bedoeling zijn.
