Voorzitter. Een goede en vitale wijkeconomie is van groot belang voor bewoners, werknemers en ondernemers. Wij zijn van mening dat meerdere projecten in de grote steden prima resultaten hebben opgeleverd. De Raad voor Werk en Inkomen constateert echter wel dat één goed tijdelijk project niet voldoende is om werkgelegenheid te bevorderen en werkeloosheid te bestrijden. Het is daarom prima dat het kabinet in zijn brief een pakket aan maatregelen noemt. Samenhang tussen projecten en de langetermijnvisie zijn wel aanvullende voorwaarden. Met andere woorden, de door de RWI benoemde projectencarrousel moeten wij zien te vermijden. Ik wil daarom graag van de bewindspersonen weten op welke manier zij dit willen bewerkstelligen.

            De pilot Economische Kansenzones is een prima voorbeeld van succesvol economisch beleid in de wijk, dat ten goede komt aan de leefbaarheid en het vestigingsklimaat. Uit de evaluatie van de ondernemersregeling Kansenzone Rotterdam blijkt dat de regeling een impuls aan investeringen heeft gegeven en dat veel starters een aanvraag hebben ingediend. De G4 vraagt nadrukkelijk om voortzetting van dit project en in het algemeen van voortzetting van financiering vanuit het Rijk. Kan Rotterdam het project voortzetten? Wat is de reactie van het kabinet op het pleidooi van de griffier? Overigens niet alleen van de griffier, maar ook van de ChristenUnie. Wij hebben een aantal keren gevraagd naar de resultaten van de Kansenzone en de manier waarop dat project eventueel landelijk uitgerold zou kunnen worden. Ik weet persoonlijk dat het Rotterdam veel goed heeft gedaan. Ik heb achterstandswijken, onder andere de Strevelsweg, helemaal zien opknappen, juist door dit initiatief. Ik wil er daarom echt op aandringen dat wordt gekeken op welke manier het project eventueel voortgezet kan worden, maar ook hoe het uitgerold kan worden naar andere steden die dat nodig hebben.

Mevrouw Smeets (PvdA): Wij zijn ook zeer tevreden over de Kansenzones en over wat er in Rotterdam is gepresteerd. U geeft aan dat u kijkt naar de G4. Wilt u het niet verder oprekken, in ieder geval naar de G31?

Mevrouw Ortega-Martijn (ChristenUnie): Ik heb duidelijk aangegeven dat wij moeten kijken wat de mogelijkheden zijn voor steden die daar gebruik van willen maken. Het gaat mij er dus niet zozeer om dat het moet worden opgerekt van de G4 naar de G31, als wel dat er steden zijn die er heel goed gebruik van kunnen maken en die dezelfde resultaten zouden kunnen boeken als Rotterdam.

Mevrouw Smeets (PvdA): U wilt zich dus niet beperken.

Mevrouw Ortega-Martijn (ChristenUnie): Nee.

            Voorzitter. Over de rol van de corporaties is al het een en ander gezegd. Daar kan ik mij bij aansluiten. Ik wil daar echter nog wel wat over zeggen. Wij geven vaak af op de corporaties, maar er zijn ook corporaties die goed hun best doen. Soms zijn zij echter beperkt in hun mogelijkheden. Een corporatie kan bijvoorbeeld panden kopen en onder gunstige voorwaarden verhuren aan ondernemers. Het probleem is echter dat in de praktijk dat soort projecten vaak stranden op de financiering. Ik hoor hierop graag de reactie van de staatssecretaris.

            Niet alleen de aandachtswijken in grote steden verdienen een gezonde wijkeconomie. De ChristenUnie wil ook opkomen voor kleinere gemeenten en dorpskernen, waar plaatselijke winkels ten onder dreigen te gaan. Bewoners zien het verdwijnen van lokale voorzieningen met lede ogen aan. Deze dorpseconomie is net zo belangrijk voor de leefbaarheid en ook daar is er veel behoefte om het vestigingsklimaat te verbeteren en om ondernemers voor de gemeente te behouden. Er zijn lokaal wel initiatieven, bijvoorbeeld door ondernemers voor een symbolisch bedrag grond te laten pachten of door winkelruimte onder de marktprijs aan te bieden. Wat is de inzet van het kabinet voor deze lokale economieën? Ik heb gezien dat doordat deze voorzieningen verdwijnen mensen gaan verkassen. Dat betekent dat er sprake is van krimp. Ik wil graag weten of het kabinet een bepaalde integrale visie heeft op deze dorpskernen en kleine gemeenten.