Datum:                        21 november 2012

De leden van de ChristenUnie-fractie hebben voor de motie van GroenLinks gestemd waarin de regering werd verzocht om een kabinetsreactie op het onderzoek van de Nederlandse Zorgautoriteit naar taakherschikking. Zij vragen graag op een aantal punten nadere toelichting.

De leden van de ChristenUnie-fractie merken op dat voorkomen moet worden dat taakherschikking alleen als kostenbesparing wordt gezien. Taakherschikking is namelijk ook nodig om zorg rond te krijgen vanwege grote belasting van onder andere medisch specialisten en het efficiënter/klantgerichter maken van de zorg.

De steeds complexer wordende zorg, de toenemende vraag om regie leggen een steeds grotere druk op het personeel. Ook het aanleveren van prestatie indicatoren verhogen deze druk. Op welke manieren wordt deze druk verlaagd en kan de administratieve lastendruk worden verlicht? Hoe verhouden de geplande bezuinigingen zich tot de taakherschikking?

Deze leden merken op dat het uit de praktijk blijkt dat het buitengewoon lastig is kostenbesparingen met behoud van kwaliteit mogelijk te maken als het gaat om het zelfstandig declareren van een behandeling in de tweedelijns somatische op het moment dat er nog geen volledige substitutie plaatsvindt. zorg op het moment dat de declaratie van de dbc nog door de medisch specialist wordt gedaan. Waarom kan er niet direct volledige substitutie plaatsvinden? Zitten alle bracheorganisaties als het gaat om dit punt op één lijn? Zo nee, wat zijn de verschillen? Deze leden zien graag nadere toelichting op het gekozen tijdspad?

De leden van de CU-fractie merken op dat er in het NZA rapport niet wordt gesproken over beperkingen bij het declareren van dagverpleging. Deze beperkingen worden echter momenteel wel stringent toegepast. Hoe sluit de huidige regelgeving aan bij de praktijk van de 'one-stop-shops' en hoe zal dat in de nieuwe regelgeving zijn? Lenen deze activiteiten zich ook voor taakherschikking?

Ten aanzien van de GGZ merken de leden van de ChristenUnie op dat wat nu wordt geregeld wettelijk al kan. De Wet BIG beschrijft duidelijk wie waar  verantwoordelijk voor is bij een behandeling. Dit is een nevenschikking van taken en verantwoordelijkheden en dus geen hiërarchische schikking zoals de term hoofdbehandelaar suggereert. In de wet BIG is nergens sprake van de term hoofdbehandelaar. De term ‘hoofdbehandelaar’ is geïntroduceerd door de zorgverzekeraars in het kader van het openen van een DBC. Klopt het dat verzekeraars dus ruimte zouden moeten en kunnen geven dat het openen van een DBC niet slechts door een poortspecialist kan worden gedaan? Vanuit de casus Europsyche is uitwerking op dit punt gewenst.

Voor meer informatie: www.tweedekamer.nl.